This Artwork contrats into two world divided by an ancient city gate.In front, refugees and displaced people sit in darkness surrounded by demonic figures of suffering, fear and oppression, which reflects their struggles.Beyond the gate, lies a beautiful and peacful life, a vision of saftey and harmony.

It reflects the painful gap between hardship and hope, sociap inequality and unseen barriers of society. ရှေ့ဟောင်းမြန်မာမြို့တံခါးတစ်ခုအကြားမှာ ခွဲခြားထားတဲ့ လောကနှစ်ခုကို တေ့ဆိုင်ဖော်ပြထားတာဖြစ်ပါတယ်။ တံခါးအရှေ့ဘက်မှာတော့ ပြေးရှောင်ရသူတွေနဲ့ ဒုက္ခသည်များကို အမှောင်ထဲမှာဖိုင်နေကြတာမြင်ရပြီး၊ ကြောက်ရွံ့မှုနဲ့ ဖိနှိပ်မှုကို ကိုယ်စားပြုတဲ့ မကောင်းဆိုးဝါးပုံရိပ်တွေက ဝန်းရံနေကြပါတယ်။ အဲ့ဒါက သူတို့ကြုံတွေ့နေရတဲ့ ဒုက္ခနဲ့ အဆင်မပြေမှုများကို ပြသနေပါတယ်။ တံခါးအပေါ်ဘက်နောက်ကျောမှာတော့ တိတ်ဆိတ်သာယာတဲ့ အလင်းရောင်ပြည့်လင်းနေတဲ့ လောကတစ်ခုရှိနေပြီး၊ အေးချမ်းသာယာမှုနဲ့ညီညွတ်မှုရဲ့ မျှော်လင့်ချက်ကိုဖော်ပြနေပါတယ်။ ဒီပန်းချီကားဟာ ဒုက္ခနဲ့ မျှော်လင့်ချက်ကြား ဝေဒနါဖွဲ့ထားတဲ့ ခြားနားမှုကို ပြသ သလို၊ လူမှုအသိုင်းဝိုင်းကွာခြားမှုနဲ့ မမြင်သာတဲ့ လူမှုအတားအဆီးတွေကိုလည်း ပြန်လည်စဥ်းစားခိုင်းလျက်ရှိပါတယ်။